Het aantal deelnemers lag het hele seizoen al hoog, maar op de negende speelavond stroomde de Proosdijhal helemaal vol. Met 64 deelnemers was het de drukste speelavond in elf seizoenen. Wouter Rietveld bevond zich ook onder de deelnemers. In een grijs verleden won hij twee speelavonden. Wouter bereikte de finale en stond tegenover Marco Cornelisse, degene met de meeste speelavond overwinningen bij de Poel’s Eye (30). In een hoogstaande finale won Wouter knap, mede dankzij een 138 finish. Deze 138 finish werd echter op deze avond niet alleen overtroffen door Marcel Verkerk met 148, maar ook door René Boon met 158. Hiermee had René Boon op magische wijze voor het eerst ooit de hoogste uitgooi van de avond. Dennis Splinter bereikte voor de derde keer dit seizoen de finale van het tweede niveau, maar won niet voor de derde keer op rij. Dave Verburg daarentegen won voor de eerste keer ooit een finale bij de Poel’s Eye.

Het derde en vierde niveau konden ook nieuwe winnaars opleveren. In het derde niveau stond dat voor de finale vast, beide finalisten stonden namelijk voor het eerst ooit in een finale bij de Poel’s Eye. Uiteindelijk bekroonde Danny Heysteeg zijn avond knap met de overwinning. Robin Petitjean, die aan een uitstekend seizoen bezig is, was de finalist. Ook Arnaldo van de Ven had zich tussen de ‘nieuwe winnaars’ kunnen gooien, hij verloor echter de finale van het vierde niveau van ‘veteraan’ Mick Miltenburg. Mick won voor de tweede keer dit seizoen, en de zevende keer ooit, het vierde niveau.

Danny Zorn beleefde ook een primeur. Hoewel hij vele prijzen wist te winnen bij de Poel’s Eye, en dit keer voor de afwisseling de speelavond níét won, werd hij wel voor de eerste keer ooit periode kampioen. Als klap op de vuurpijl gooide hij een pijl raak bij de Triple Pot. Dat was voor Danny dan wel weer de tweede keer ooit.

2324-9-1

2324-9-2

2324-9-3

2324-9-4