Tibor Hogervorst is ijzersterk aan het seizoen begonnen. De eerste speelavond was hij nog afwezig, maar daarna viel hij in vijf speelavonden tijd maar liefst zeven keer in de prijzen. Hij won, op verschillende niveaus, vijf finales op rij. Nu won Tibor, in een finale tegen Tim van de Poel, voor de tweede keer dit seizoen, en de zesde keer ooit, de speelavond. Door deze sterke reeks werd hij ook nog eens de terechte kampioen van de tweede periode. Het was zijn tweede periode titel ooit, de eerste titel was zeven jaar geleden in het jaar dat de periode kampioenschappen werden geïntroduceerd. Voor de oplettende lezer; de nog niet genoemde zevende prijs was de hoogste uitgooi van de vierde speelavond.

Arnaldo van de Veen ging ook op herhaling, hij bereikte voor de tweede keer op rij de finale van het tweede niveau. De vorige finale ging verloren, maar nu wist Arnaldo dan toch te zegevieren. Ronald de Jong werd tweede in het tweede niveau.

Na twee verloren finales in het hoogste niveau werd Tjitte Miedema geadviseerd in een lager niveau te leren winnen. Aldus geschiedde, hij won, met lichte tegenzin, het derde niveau. Jan Kranendonk was hier de finalist.

Frank Droogh zorgde in het vierde niveau voor een prachtig slotakkoord. Niet alleen won hij voor het eerst ooit een finale bij de Poel’s Eye, ook had hij met een zeer mooie 160 finish de hoogste uitgooi van de avond. Hiermee nam hij een voorschot op de hoogste uitgooi van het seizoen, per slot van rekening was deze score vorig seizoen ook de hoogste.

Het tweede niveau winnen blijkt een opmaat te zijn voor goede prestaties op de volgende speelavond. Op de vorige speelavond won Tibor Hogervorst, na twee keer op rij winst in het tweede niveau, het hoogste niveau. Bak het nu dunnetjes over. Op de vorige speelavond won Bak het tweede niveau, nu zegevierde hij in het hoogste niveau. Het was alweer de 26ste speelavond overwinning van Gerard Bak. Oftewel; Gerard is een klasbak. De vorige overwinning was alweer drie seizoenen geleden, dus de overwinning smaakte extra zoet. Finalist Tjitte Miedema had een uitstekende avond, maar bleef op zes speelavond overwinningen steken. Dit was de zesde verloren finale na de laatste winst twaalf seizoenen geleden. Misschien is het een idee om eerst het tweede niveau te winnen…

Dit keer ging de veel belovende winst in het tweede niveau naar Jesse Kroon. Arnaldo van de Veen was de finalist. Voor beiden was het hun eerste finale ooit bij de Poel’s Eye. Volgens de theorie ‘eerst het tweede, daarna het hoogste niveau winnen’ zijn de ogen de volgende keer dus op Jesse gericht. De uitvinder van deze theorie probeerde echter wat nieuws, Tibor Hogervorst won het derde niveau. Het is even afwachten wat deze ‘nieuwe theorie’ betekent voor de volgende keer. Finalist was Luc van de Meer.

In het vierde niveau schitterden de dames, drie van de vier halve finalisten waren van het vrouwelijke geslacht. Rob Braam voorkwam echter een compleet vrouwelijke finale. Elli van de Berg wist echter wel voor het eerst ooit een finale bij de Poel’s Eye te winnen. Het was haar tweede finale ooit. Dat was trouwens wél een volledig vrouwelijke finale.

Danny de Hartog had met een prachtige 142 finish de hoogste uitgooi van de avond. Daarentegen miste hij wel drie pijlen bij het spel de Triple Pot.